Rejestracja
BADANIE POTENCJAŁÓW SOMATOSENSORYCZNYCH (SSEP)
O potrzebie przeprowadzenia tego badania decyduje lekarz specjalista. Jest to badanie zmysłu czucia głębokiego, zwanego także zmysłem kinestetycznym. Zmysł ten odpowiada za orientację ułożenia części ciała. Receptory czucia głębokiego umieszczone są w mięśniach i ścięgnach, informują o wzajemnych napięciach tych struktur, a receptory umieszczone w stawach reagują na zmiany ciśnienia towarzyszące ruchom stawów.
Droga czucia głębokiego przebiega od tych receptorów (tułowia, kończyn, szyi) do rdzenia kręgowego a następnie do mózgu. Czucie stymuluje się przez pobudzenia elektryczne.
CEL BADANIA
To specjalistyczne badanie stosuje się między innymi w celu potwierdzanie lub wykluczenie szyjnej przyczyny zawrotów głowy (receptory czuciowe znajdują się również w mięśniach, ścięgnach i stawach szyi). Pomaga ono często ustalić przyczyny zawrotów głowy i innych niepokojących objawów odczuwanych przez pacjenta, a także opracować metodę leczenia, składającej się z celowanej fizjoterapii jak i farmakoterapii.
Badanie nie wymaga wcześniejszego przygotowania.
PRZEBIEG
Na suchej i czystej skórze umieszcza się elektrody: dla kończyn górnych w punkcie Erba (czyli miejscu wyjścia skórnych wypustek splotu szyjnego, znajduje się on na bocznej powierzchni szyi na wysokości trzeciego kręgu szyjnego), nad wyrostkami kolczystymi drugiego i siódmego kręgu szyjnego, w okolicy ciemieniowej nad korą czuciową. Dla kończyn dolnych elektrody wprowadza się w następujące lokalizacje: w dole podkolanowym, nad wyrostkami kolczystymi pierwszego i piątego kręgu lędźwiowego oraz na czubku głowy.
W badaniu SEP do stymulacji czucia głębokiego używamy bodźca elektrycznego bezpośrednio ukierunkowanego na nerw obwodowy (nerw pośrodkowy) a elektrody odbiorcze umieszcza się na szyi oraz głowie. Badanie trwa około 15 minut.
Nie istnieją żadne przeciwwskazania do badania potencjałów somatosensorycznych, poza niemożnością umieszczenia elektrod na skórze, w przypadku rozległych ran. Jedynym możliwym powikłaniem po zabiegu jest krwiak w miejscu wkłucia elektrody do odbioru, ale nie jest to częste. W szczególnych przypadkach stosuje się znieczulenie miejscowe przed wprowadzeniem elektrod igłowych.