Rejestracja
Elektroneurografia – na czym polega badanie?
Elektroneurografia polega na stymulacji badanych nerwów prądem o bardzo małym natężeniu (0-100 mA), częstotliwości (2 Hz) i krótkim czasie trwania (0,2 ms). Oddzielnie badamy włókna ruchowe i czuciowe. Potencjał ruchowy odbierany jest z odpowiedniego mięśnia- powiązanego z badanym nerwem. Pojedyncza stymulacja nerwu ruchowego powinna wywołać mimowolny ruch kończyny. Może stanowić ona dyskomfort dla pacjenta, ale nie wywołuje bólu.
Na przygotowaną wcześniej skórę nad mięśniem przyklejamy elektrodę powierzchniową – odbiorczą oraz w miejscu niemym bioelektrycznie -referencyjną (tzw. obojętną). Zawsze konieczna jest elektroda uziemiająca- likwidująca tzw. artefakty. Zwykle przy długich nerwach dokonywana jest stymulacja w kilku punktach nerwu, które zaznaczamy flamastrem, aby ocenić poszczególne odcinki. Następnie mierzymy odległości w celu oceny szybkości przewodzenia w nerwie.
Włókna czuciowe badane są zwykle w odcinku końcowym- znacznie słabszym prądem. Stosuje się powtarzalne impulsy w celu uśrednienia wykresu potencjałów.
Szczególnym badaniem elektroneurograficznym jest próba miasteniczna- wykonuje się wówczas powtarzalną stymulację nerwu ruchowego o różnych częstotliwościach – taka diagnostyka jest konieczna przy podejrzeniu miastenii lub zespołu miastenicznego.
Otrzymane zapisy w postaci wykresów są analizowane przez lekarza oraz porównywane z zakresem normy.
